Vrouwen aan de macht

In Letland is er voor de eerste maal een vrouwelijke premier aangesteld: Laimdota Straujuma, 62 jaar. Misschien nog iets voorbarig, want Laimdota moet eerst een regering samenstellen die door het parlement moet goedgekeurd worden.
Haar regering zou uit drie centrumrechtse partijen komen die in Letland de onafhankelijke parlementsleden en de oppositiepartij een coalitie van Groenen en Boeren. De vorige regering nam ontslag na de instorting van een supermarkt in de hoofdstad Riga waarbij 54 doden vielen. Volgend jaar zijn er opnieuw verkiezingen.
Laimdota Straujuma is de eerste Letse vrouwelijke premier. Zij is sinds 2011 de landbouwminister. In die post viel ze op door haar onderhandelingstalent waarmee ze een goede positie verkreeg voor de Letse boeren in de Europese Gemeenschap.  Hierdoor werd zij in eigen land zeer populair.

Dit artikel kwam met enige tweedracht in onze krant. De mening was evenredig verdeeld over dat een vrouwelijke regeringsleider nog steeds 'goednieuws' is. Het zou gewoon nieuws moeten worden, was de slotsom.

Thatcher

Golda Meir

Kan u de eerste vrouwelijke verkozen regeringsleidster uit de moderne tijd, nog herinneren?  Het zou in 1944 geweest zijn in een satelietland van Rusland. Hier en daar springen er wat vrouwelijke presidenten uit, zoals Golda Meir, Israel, van 1969 tot 1974 en Thatcher uiteraard. Toch zijn er vrouwen die aan de top zijn geraakt in landen waar het echt niet zo vanzelfsprekend is dat een vrouw de plak zwaait. Zien we vooral in Afrika en in het Midden Oosten en Oosten.

Sommigen waren controversieel, andere werden ingezet als mooie etalagepopjes. Sommigen brachten  vrede, andere dan weer tweedracht. Sommigen moesten vechten voor hun zetel, andere werden op handen gedragen. Net zoals hun mannelijke collega's  hebben zij hun strijd en hun overwinningen. Vaak was het ook door erfenis dat ze aan de top kwamen, zoals de tweede echtgenote van Peron in Argentinie, Isabel Peron van 1974 tot 1976 en de inleiding naar de terreurstaat. Er waren er zelfs die hun moeder opvolgden. Een allegaartje en een mooie lijst eigenlijk. Zoals Indira Gandhi in India, van

Presidente Liberia

1966-1977 en in de jaren 80 opnieuw. Dame Eugenia Charles, van de Dominicaanse Republiek, alleen al voor haar naam een mooie dame. In China had je Soong Ching Ling in 1981, op Malta stond Agatha Barbara aan het hoofd van de regering in 1982-1987. Maria Liberia-Peters van de Nederlandse Antille tot 1993. In landen waar het niet zo eenvoudig lijkt op het eerste gezicht, zoals Benazir Bhutto in Pakistan, Corazon Aquino in de Filipijnen, Khaleda Zia in Bangladesh. Er stonden vrouwen aan het roer in Burma, Burundi en Rwanda... 

Als we naar de lijst kijken in het Westen, is die lijst heel wat korter. In de Verenigde Staten van Amerika is de lijst rond: O. België en Nederland kunnen zich ook scharen achter dit ronde cijfer. Duitsland en Engeland brengen wel sterke vrouwen naar voor. Terwijl het al enkele jaren normaal is dat vrouwen aan het hoofd staan van een land in Zuid-Amerika, zoals Chili, Argentinië en Brazilië.